Τρίτη 26 Μαΐου 2015

Το νησί

«Οι αδύναμοι είναι καταδικασμένοι να φαγωθούν από τους ισχυρούς» 
Otto von Bismarck.


Στην κινηματογραφική ταινία του Michael Bay «Το νησί», γενετικά κλωνοποιημένοι άνθρωποι παράγονται σε κάποιο βιολογικό εργαστήριο και συνιστούν μία κλειστή και απομονωμένη αποικία θαμμένη βαθιά στην έρημο, ώστε να αποτελούν μια ανθρώπινη δυστοπία παροχής ανθρωπίνων οργάνων - ανταλλακτικών στις οικονομικές και πολιτικές ελίτ που ζουν εκτός αποικίας, στην περίπτωση που αυτοί θα εχρειάζοντο μεταμόσχευση οργάνων μετά από κάποιο ατύχημα ή ασθένεια. Παρά το γεγονός ότι οι κλώνοι είναι απολύτως ελεγχόμενοι, ο φόβος μίας μελλοντικής εξέγερσης αναγκάζει τους δυνάστες να εφεύρουν την φανταστική ιστορία μίας «παγκόσμιας μόλυνσης», που αφενός αιτιολογεί την ύπαρξη της αποικίας και αφετέρου δικαιολογεί στην συνείδηση των θυμάτων τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης των. Επίσης, οι κλώνοι υπομένουν καρτερικά το μαρτύριο τους επειδή ελπίζουν ότι θα είναι οι επόμενοι που θα επιλεγούν μέσα από κάποια περιοδική κλήρωση, ώστε να γλυτώσουν από την κόλαση και να μεταβούν στο μοναδικό νησί που έχει μείνει ανέπαφο στην Γη. Στην πραγματικότητα όμως η κλήρωσή σημαίνει ότι έχει έλθει η σειρά τους να δολοφονηθούν μετά την αφαίρεση και πώληση των ζωτικών οργάνων του σώματος των.


Στην αποικία έχουν εφαρμοσθεί επιτυχώς οι μέθοδοι της «Κοινωνικής Μηχανικής» που αποσκοπούν στον έλεγχο της ατομικής και συλλογικής βούλησης και συνείδησης των κλώνων-αντικειμένων, ώστε να μην αμφισβητούν, να δέχονται και να υπακούουν τις εντολές του δυνάστη των. Η πλήρης ατομική εξαθλίωση και η υποταγή των θυμάτων στους θύτες επιτυγχάνεται με την χρήση δύο αλάνθαστων διαχρονικών μεθόδων ελέγχου κοινωνικής συμπεριφοράς. Η πρώτη, αναφέρεται στην συνεχή υπερδιέγερση του αρχέγονου φόβου της επιβίωσης, μέσω της μαζικής προβολής «ενός ανύπαρκτου καταστροφικού γεγονότος», της «μόλυνσης» εν προκειμένω. Έτσι, μέσω της συνεχούς και συστηματικής καλλιέργειας του φόβου επιτυγχάνεται η υπακοή στους εξουσιαστές, οι οποίοι πλουτίζουν από τον θάνατο των κλώνων.


Η δεύτερη μέθοδος, αναφέρεται στην καλλιέργεια της ελπίδας μιας μελλοντικής λύτρωσης, μέσω της κλήρωσης και αποσκοπεί στην καλλιέργεια της ουτοπικής πεποίθησης ότι κάποια στιγμή θα επέλθει η «ατομική σωτηρία» και «η απόδραση από τα τάρταρα», ώστε να καλλιεργείται συνεχώς η ελπίς και η ψευδαίσθησης της «προσωπικής λύτρωσης». Το κοινό χαρακτηριστικό των κλώνων της αποικίας είναι ότι όλοι τους έχουν πάρει διαζύγιο με την λογική, αφού εν εναντία περιπτώσει η ορθή χρήση του νου θα τους επέτρεπε να αντιληφθούν την κατάσταση τους και συνεπώς να αντιδράσουν δυναμικά στον επικείμενο βιολογικό αφανισμό που τους επιφυλάσσουν οι δυνάστες τους. Η αλογία καλλιεργείται συστηματικά μέσω της ελεγχόμενης ροής πληροφοριών από ένα σύστημα οπτικοακουστικής μετάδοσης ήχου και εικόνας (ΜΜΕ). Ο συστηματικός βομβαρδισμός των κλώνων της αποικίας με ψευδή και αντιφατικά μηνύματα τους εμποδίζει να αντιληφθούν τον παραλογισμό της κατάστασης τους και τον επερχόμενο προδιαγεγραμμένο θάνατο τους.
Σε κάποιο άλλο γεωγραφικό χώρο, οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ μιας αντίστοιχης αποικίας, εφήρμοσαν μία διαφορετική τεχνική εκμετάλλευσης και βιολογικής εξαφάνισης του πληθυσμού των κλώνων-θυμάτων, με τελικό στόχο τον προσωπικό και οικογενειακό πλουτισμό τους. Καταρχάς έλαβαν την ολέθρια πολιτική απόφαση να υπερχρεώσουν την δυστοπία με χρήματα τα οποία θα εδανείζοντο από κάποιες άλλες ισχυρές και καλά οργανωμένες διοικητικά υπέρ-αποικίες, που διέθεταν και πολλά χρήματα και τεχνογνωσία εκμετάλλευσης, απορρόφησης και εξαφάνισης άλλων αποικιών με αφελέστερους κατοίκους-κλώνους από τους δικούς των.


Στην αποικία των κλωνοποιημένων Αυγών Bokanovsky [1], ο φόβος καλλιεργείται μέσω της απειλής πτωχεύσεως της ήδη πτωχευμένης αποικίας. Η καλλιέργεια της ελπίδας περί «ατομικής σωτηρίας» σχηματοποιείται και προβάλλεται ισχυρώς μέσω της αποφυγής ενός Grexit, ώστε να εξακολουθούν να κρατούνται φυλακισμένοι οι κλώνοι στην Νήσο της Ευτυχίας (ή μάλλον του θανάτου), που είναι γνωστή και ως «Ευρωπαϊκή Ένωση». Το διαζύγιο με την λογική το έχουν πάρει οι κλώνοι εδώ και πάρα πολλά χρόνια, όταν διαιώνιζαν συνεχώς και επιτυχώς στην εξουσία τους θύτες τους. Τα θύματα ανασαίνουν ανακουφισμένα επειδή εκεί που φαίνεται να επέρχεται η απόλυτη καταστροφή, διάφορα «σωτήρια σχήματα», όπως π. χ. η φήμη περί « καταργήσεως του ΕΝΦΙΑ» ή «συμφωνίας με τους δανειστές», επαναφέρουν την ελπίδα της προσωπικής σωτηρίας. Οι κλώνοι δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι οι θύτες τους αφαιρούν αργά μα σταθερά ένα-ένα τα ζωτικά τους όργανα, με τα οποία θα πληρωθεί το χρέος. Πρώτα χάνουν την εργασία τους, μετά οι οικονομίες τους εξαϋλώνονται για να πληρωθεί ο ΕΝΦΙΑ – ενοίκιο, ώστε να διατηρείται η ψευδαίσθηση της ιδιοκτησίας του «dormitorium-τριάρι» ή της ερειπωμένης οικίας του πατέρα στο χωριό. Κατόπιν το σπίτι κατάσχεται λόγω χρεών, είτε από το κράτος, είτε από τις τράπεζες και σύντομα και από τον δήμο-δυνάστη. Έπεται η ψυχολογική κατάρρευση και η διάλυση της οικογένειας του κλώνου, οι αυτοκτονίες, τα ψυχικά νοσήματα και η μετανάστευση των γόνων των σε άλλες αποικίες, όπου θα παρέχουν το αίμα τους, τα νιάτα τους και την ζωή τους για μια άθλια στέγη, μοιρασμένη με άλλα ομοιοπαθή θύματα-κλώνους και λίγο φαγητό. Τα θύματα - κλώνοι αδυνατούν να αντιληφθούν δυο βασικές αλήθειες. Πρώτον, ότι το πτωχευμένο κράτος ελέγχεται και πλαισιώνεται από τις ίδιες πολιτικές και οικονομικές ελίτ που το πτώχευσαν, ασχέτως αν φαίνεται ότι άλλαξαν τα πολιτικά σχήματα και δεύτερον, ότι οι κλώνοι θα πληρώσουν τα δανεικά με το αίμα τους, τις οικονομίες τους, την ατομική περιουσία τους και όταν εξαντληθούν αυτά, με τις ζωές τους, ανεξαρτήτως του εάν θα συμβεί Grexit ή όχι.


Οι Έλληνες έχουν μεγάλο προσδόκιμο ζωής, και αυτό αποτελεί πρόβλημα για το ασφαλιστικό τους σύστημα, παραληρούσε ο «αρχιερέας» της μετατροπής της πρώην χώρας σε διεθνή αποικία χρέους και πράσινου εκκολαπτηρίου Αυγών Bokanovksy. Ένας άλλος μεγαλο-εκκολάπτης Αυγών ούρλιαζε με αγωνία διψώντας για αίμα, «Το συστημικό μας καθήκον είναι η μετατροπή του Έθνους-κράτους σε πολυπολιτισμική κοινωνία», ή απαιτούσε θρασύτητα, «Χρειαζόμαστε μια παγκόσμια διακυβέρνηση και την χρειαζόμαστε τώρα». Ο γαλάζιοι εκκολάπτες Αυγών λόγω δυσκολιών εκφοράς ορθού λόγου συνήθως παρέμεναν σιωπηλοί όταν ήσαν στην εξουσία, γεγονός βεβαίως που δεν τους εμπόδιζε να εργάζονται συστηματικά για τον αφανισμό των κλώνων. Οι θύτες πάντως προειδοποιούσαν τα προϊόντα των Αυγών Bokanovksy για την επικείμενη βιολογική εξαφάνισή τους, γνωρίζοντας βεβαίως ότι οι κλώνοι που επιτυχώς δημιούργησαν, αδυνατούν να επεξεργασθούν την διαθέσιμη πληροφορία ώστε να αντιδράσουν. Αντιθέτως, οι κλώνοι θα τους διαιωνίζουν εσαεί στην εξουσία, μέσα από μεταλλαγμένα πολιτικά σχήματα, παρέχοντας μόνο φόβο και ελπίδα, μέχρι να έλθει η σειρά τους να τους αφαιρεθούν τα ζωτικά τους όργανα…

[1] Aldous Huxley, «A Brave new world», 1932.


Ο Αλκιβιάδης-Κωνσταντίνος Κεφάλας είναι Διδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστήμιου του Manchester, UK, Δντης Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, Ινστιτούτο Θεωρητικής και Φυσικής Χημείας.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλούμε τα σχόλια σας στα Ελληνικά και οχι σε greeklish.